Η γιορτή ήταν αφιερωμένη στο θεό Ποσειδώνα. Το άθλημα, αντίθετα με την ταυρομαχία, δεν απαιτούσε το φόνο των ταύρων. Ο σκοπός του ήταν να αναδείξει την τόλμη και την ευλυγισία των αθλητών. Τέσσερις άνδρες και γυναίκες κρατούσαν ξύλινα ρόπαλα και, τριγυρίζοντας τον ταύρο, ένας από αυτούς προσπαθούσε να ανέβει στη ράχη του ζώου και κρατώντας τα κέρατα του εκτελούσε διάφορες ακροβατικές ασκήσεις. Πηγή: wikipedia/Ταυροκαθάψια
Στο μυθιστόρημα Ο Βασιλιάς πρέπει να πεθάνει η συγγραφέας Μαίρη Ρενώ ζωντανεύει με
την πένα της τις τοιχογραφίες. Διαβάστε ένα απόσπασμα:
«Άπλωσα τα χέρια με τις παλάμες προς τα κάτω, λίγο πάνω από το
έδαφος. «Πατέρα Ποσειδώνα, πατέρα του αλόγου, άρχοντα των ταύρων, είμαι στα
χέρια σου και θα υπακούσω το κάλεσμά σου. Το συμφωνήσαμε. Όμως δώσε μου πρώτα
ένα πράγμα. Κάνε με ταυροκαθάπτη!»
«Από τη στιγμή που θα τσακώσεις τον ταύρο σου, υπάρχουν δυο τρόποι να
εξασκηθείς μαζί του. Δένεις την αλυσίδα του σ’ ένα παλούκι και μαθαίνεις ν’
αποφεύγεις τα κέρατά του με χάρη. Ή τον δένεις γερά, έτσι που δεν μπορεί να
τρέξει, αλλά μόνο να κουνά το κεφάλι. Έτσι μαθαίνεις πάνω του το άλμα. Δεν σου
δίνεται και πολύς χρόνος για όλ’ αυτά, γιατί και στην περίπτωση που θα τον
μισοημέρευες ακόμα, το θέαμα θα ήταν μάλλον φτωχό. Πάντως κανένας νόμος δεν
επιβάλλει να τον κάνεις εχθρό σου. Πριν χορέψουμε μαζί του, πάντα του
προσφέραμε πρασινάδα ή λίγο αλάτι. Τελικά ποτέ δεν έπαψε να μας κοιτά λοξά,
γιατί μας θεωρούσε υπεύθυνους για την αιχμαλωσία του»
Διαβάστε περισσότερα στο άρθρο Ταυροκαθάψια: Μια μυστηριακή
τελετή της Μινωικής Κρήτης.
Σύγχρονες παρόμοιες πρακτικές:
- Στη νότια Γαλλία τελούνται άλματα με ταύρους, με το όνομα Course Landaise, στην πόλη Mont de Marsan στη Gascogne.
- Στην Ισπανία, οι Recortadores παίζουν με τους ταύρους, προσπαθώντας να τους αποφύγουν και να πηδήξουν από πάνω τους. Πηγή: wikipedia/Ταυροκαθάψια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου